معنی "بسم الله"

معانی الأخبار، النص، ص: 3

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ إِسْحَاقَ الطَّالَقَانِیُّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ، قَالَ: أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِیدٍ مَوْلَى بَنِی هَاشِمٍ‏، عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ فَضَّالٍ، عَنْ أَبِیهِ، قَالَ: سَأَلْتُ الرِّضَا عَلِیَّ بْنَ مُوسَى عَلَیْهِمَا السَّلَامُ عَنْ‏ "بِسْمِ اللَّهِ"،‏ فَقَالَ: مَعْنَى قَوْلِ الْقَائِلِ "بِسْمِ اللَّهِ" أَیْ أَسِمُ عَلَى نَفْسِی سِمَةً مِنْ سِمَاتِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، وَ هِیَ الْعِبَادَةُ؛ قَالَ: فَقُلْتُ لَهُ: مَا السِّمَةُ؟ قَالَ: هِیَ الْعَلَامَةُ.

علىّ بن فضّال از پدرش نقل کرده که گفت: از حضرت رضا علیه السّلام پرسیدم تفسیر "بسم الله" چیست؟ فرمود: مفهوم گفته کسى که می‏گوید: "بسم الله" این است که من خودم را داغ می‏‏زنم به نقشى از نشان‏هاى پروردگار- که گرامى و بزرگ است نام او- که این عمل عبادت است. راوى گوید: عرض کردم: معنى "سمّه" چیست؟ فرمود: نشان.

بسم الله

التّفسیر المنسوب إلى الإمام الحسن العسکریّ علیه السّلام، ص: 25

عَنِ الصَّادِقِ، عَنِ‏ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیهِمَا السَّلام قَالَ: إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا أَرَادَ أَنْ یَقْرَأَ أَوْ یَعْمَلَ عَمَلًا وَ یَقُولُ: "بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏" فَإِنَّهُ یُبَارَکُ لَهُ فِیهِ.

از امام صادق از امام على علیهما السّلام که فرمودند: البتّه؛ بنده هر گاه؛ اراده خواندن یا بجا آوردن عملى داشت، میگوید: "بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏" یقینا! برایش در آن، میمنت و مبارکى است!